Duizenden gedachten

Mijn hoofd maakt overuren deze week. Meteen aan het begin van de dag begint het al. Al snel verdwijnt de vredige stilte in een wervelwind van gedachten.
 
Het zijn er veel, in alle richtingen, in alle maten, in alle kleuren, en de ene gedachte verbind razendsnel met een volgende gedachte.
 
Het zijn eigenlijk niet eens vervelende gedachten, die allereerste. Nee, er zitten pareltjes tussen. De mooiste ideeën! Die me doen laten verheugen, die maken me blij maken, mij inspireren. Mijn hart die spreekt.
 
Maar dan, al snel, worden die pareltjes teniet gedaan door de veelheid, de vele associaties en het niet meer kunnen focussen. De vrijheid en lichtheid die ik in die eerste minuut van wakker worden voel maakt plaats voor dwang en verkramping. En dan verlies ik mezelf totaal in een leger gedachten die vanalles van mij moeten én verwachten.
 
Ze doen me geloven dat ik faal meteen aan het begin van de dag. Voor mijn gevoel sta ik dan al 10-0 achter.
 
En dan moet dan dag nog beginnen.
 
Een mooie man waar ik een sessie mee had laatst, zei ‘Wendy enige wat jou nu nog in de weg staat om je volle potentie te leven zijn je gedachten en je koppigheid’.
 
Hah, die kwam binnen. En hij heeft gelijk. Dat heb ik deze week mogen beleven.
 
Doodmoe ben ik ervan. Doodmoe.
 
Máár ik heb het gezien, gezien wat er gebeurd. Echt gezien.
 
Ik laat ze het vuur in mijn hart overschreeuwen.
 
Dus lief hart, ik nodig je uit.
 
Kom maar.
 
Ik ga je zien.
 
Ik ga je voelen.
 
Ik ga je vuur leven.

Deel dit bericht